۱. معجزه یا کابوس؟ تراشه «تلهپاتی» چگونه کار میکند؟
بیایید فنی صحبت کنیم. مغز شما یک نیروگاه الکتریکی است. هر فکری که میکنید، جریانی از سیگنالهای الکتریکی بین نورونها شلیک میکند. نورالینک ادعا میکند که میتواند این سیگنالها را "بخواند" و حتی روزی آنها را "بنویسد".
سختافزار: تراشه N1
این تراشه به اندازه یک سکه است. اما جادوی اصلی در ۶۴ رشته (Thread) متصل به آن است. هر رشته نازکتر از موی انسان است و حاوی ۱۰۲۴ الکترود میباشد.
چرا این مهم است؟ چون دست انسان نمیتواند این رشتهها را نصب کند. ایلان ماسک مجبور شد یک ربات جراح (R1 Robot) بسازد که مثل چرخ خیاطی عمل میکند و رشتهها را دقیقا در کنار نورونها میکارد، بدون اینکه رگهای خونی را پاره کند.
۲. گیمینگ با سرعت فکر: پایان دوران "لگ"
ما گیمرها میلیونها تومان خرج مانیتورهای ۳۶۰ هرتز و موسهای گیمینگ میکنیم تا "Input Lag" را ۵ میلیثانیه کم کنیم.
نورالینک میخواهد این عدد را به صفر برساند.
گزارش واقعی:
نولاند آربو (بیمار فلج قطع نخاعی) توانست پس از کاشت تراشه، نشانگر موس را روی صفحه کامپیوتر با دقتی عجیب حرکت دهد. او گفت: "مثل استفاده از «نیرو» (The Force) در جنگ ستارگان بود."
او توانست ۸ ساعت مداوم *Civilization VI* بازی کند. تا قبل از این، او نیاز داشت کسی برایش دکمه بزند.
آینده ترسناک Esports:
تصور کنید سال ۲۰۳۰ است. در مسابقات جهانی *Counter-Strike*، لیگ به دو دسته تقسیم شده:
۱. لیگ طبیعی (Natural): برای کسانی که از دست و چشم استفاده میکنند.
۲. لیگ سایبورگ (Augmented): برای کسانی که چیپ دارند و واکنشهایشان ۱۰ برابر سریعتر از انسان معمولی است.
آیا این "چیت" (Cheat) است؟ یا تکامل؟
۳. فراتر از بازی: اینترنت در مغز
هدف نهایی ایلان ماسک درمان بیماران نیست؛ هدف او «همزیستی با هوش مصنوعی» (AI Symbiosis) است.
او معتقد است که هوش مصنوعی به زودی آنقدر باهوش میشود که انسانها در برابرش مثل "حیوانات خانگی" خواهند بود. تنها راه نجات؟ این است که ما هم دیجیتال شویم.
سناریوی ۲۰۳۵:
شما نیازی به حفظ کردن چیزی ندارید. سوالی میپرسید، و پاسخ مستقیماً از Google به کورتکس مغز شما استریم میشود.
نیازی به موبایل ندارید. تماس تصویری را مستقیماً روی شبکیه چشمتان میبینید (با ترکیب نورالینک و ایمپلنتهای بینایی).
ماسک میگوید: "ما میخواهیم پهنای باند ارتباط انسان با ماشین را افزایش دهیم."
۴. منطقه خطر: وقتی مغز شما "هک" میشود
اینجاست که بحث وارد «منطقه ممنوعه» میشود.
هر چیزی که به اینترنت وصل شود، قابل هک شدن است. حتی یخچال شما، حتی ضربانساز قلب دیک چنی. چرا مغز شما استثنا باشد؟
سناریوی کابوسوار: باجافزار ذهنی
هکرها تراشه شما را قفل میکنند. شما صداهای وحشتناکی در سرتان میشنوید یا فلج میشوید. پیامی روی لنز چشمتان ظاهر میشود: "برای بازگشت کنترل بدنتان، ۵ بیتکوین واریز کنید."
حریم خصوصی افکار (Neuro-Privacy):
اگر نورالینک میتواند سیگنال "حرکت دست" را بخواند، آیا روزی میتواند سیگنال "احساسات سیاسی" یا "رمز کارت بانکی" شما را هم بخواند؟ شرکتها دیتای کلیکهای ما را میفروشند؛ آیا دیتای افکار ما را هم خواهند فروخت؟
۵. رقبا: ایلان ماسک تنها نیست
با اینکه نورالینک بیشترین سر و صدا را دارد، تنها بازیکن نیست.
Synchron: رقیبی که نیازی به سوراخ کردن جمجمه ندارد. تراشه آنها از طریق رگهای گردن وارد مغز میشود (مثل استنت قلبی). ایمنتر، اما با پهنای باند کمتر.
Blackrock Neurotech: شرکتی که ۲۰ سال سابقه دارد و بیمارانش سالهاست با ذهن تایپ میکنند.
۶. نتیجهگیری: تکامل اجباری
فرماندهان، ما در لبه پرتگاه ایستادهایم.
تکنولوژی نورالینک پتانسیل این را دارد که نابینایان را بینا و فلجها را دونده کند. این زیباترین هدیه تکنولوژی است.
اما همزمان، در حال باز کردن دری است که شاید دیگر بسته نشود. دری به سوی دنیایی که در آن، انسانیت با سیلیکون ادغام میشود.
سوال این نیست که "آیا این تکنولوژی میآید؟". سوال این است:
وقتی «نسخه آزمایشی» تمام شود و چیپهای مخصوص گیمرها (Gamer Edition) با نورپردازی RGB (!) وارد بازار شود... آیا شما نفر اول صف خواهید بود؟
اگر یک تراشه نورالینک به شما بدهند که باعث شود در هر بازی آنلاین همیشه برنده شوید، اما ریسک ۱٪ هک شدن داشته باشد...
آیا نصبش میکنید؟ در کامنتها بنویسید: نصب میکنم یا هرگز.