۱. افسانه KFConsole: وقتی مرغ سوخاری فریمریت میده!
بیایید با عجیبترین مورد شروع کنیم. سال ۲۰۲۰ بود، دنیا درگیر پاندمی کرونا بود و همه چیز عجیب به نظر میرسید. ناگهان اکانت توییتر رستورانهای زنجیرهای KFC (بله، همون کنتاکی) یه تریلر منتشر کرد: "کنسول بازی KFConsole".
ایده نبوغآمیز یا شوخی اول آوریل؟
همه فکر کردن این یه شوخی تبلیغاتیه. مگه میشه یه رستوران کنسول بسازه؟ اما چند ماه بعد، شرکت Cooler Master رسماً اعلام کرد که داره این کیس رو میسازه!
مشخصات فنی بد نبود: یه پردازنده اینتل NUC 9 و یه کارت گرافیک RTX (که قابلیت تعویض داشت). اما ویژگی اصلی چی بود؟
محفظه گرمکن مرغ (Chicken Chamber)
مهندسان نابغه (!) به این نتیجه رسیده بودن که گرمای تولید شده توسط قطعات کامپیوتر هدر میره. پس یه سیستم تهویه طراحی کردن که هوای داغ CPU و GPU رو هدایت میکرد به یه محفظه مخصوص که توش مرغ سوخاری میذاشتید!
شعارشون این بود: "Power Your Hunger" (گرسنگیتو شارژ کن).
چرا شکست خورد؟ خب، این محصول هیچوقت به تولید انبوه نرسید و بیشتر یه حرکت مارکتینگ بود. ولی تصور کنید کسی اینو کادو میگرفت... بوی روغن سوخته و مرغ وسط بازی سایبرپانک! واقعاً مرز بین نبوغ و جنون باریکه.
۲. نینتندو Virtual Boy: ماشین تولید سردرد و تهوع
نینتندو معمولاً اشتباه نمیکنه، ولی وقتی اشتباه میکنه، تماشاییه. سال ۱۹۹۵، خالق افسانهای گیمبوی (Gunpei Yokoi) تصمیم گرفت آینده رو بیاره به خونهها: Virtual Boy.
دنیای قرمز و سیاه
این دستگاه قرار بود اولین کنسول واقعیت مجازی (VR) باشه. اما به جای یه هدست راحت، یه دوربین دوچشمی سنگین بود که باید روی میز میذاشتید و صورتتون رو توش فرو میکردید.
فاجعه اصلی "نمایشگر" بود. برای صرفهجویی در هزینه، نینتندو فقط از LEDهای قرمز استفاده کرد. یعنی تمام بازیها فقط با رنگهای سیاه و قرمز تند اجرا میشدن.
بعد از ۱۰ دقیقه بازی کردن، چشمها شروع به سوختن میکرد، سردرد میگرفتی و حالت تهوع بهت دست میداد. روی جعبه دستگاه هشدارهای سلامتی از خودِ بازیها بیشتر بود!
شکست تجاری
قیمت ۱۸۰ دلار (که اون موقع پول زیادی بود) و نبود بازیهای خوب (ماریو تنیس تنها بازی قابل تحمل بود) باعث شد این کنسول کمتر از یک سال عمر کنه. نینتندو اینقدر از این محصول شرمنده بود که تا سالها اسمش رو نمیآورد.
۳. اپل Pippin: بله، اپل هم کنسول ساخته!
امروز اپل با آیفون و مکبوک فرمانروایی میکنه، اما در سال ۱۹۹۶ (دوران تاریک قبل از بازگشت استیو جابس)، اپل تصمیم گرفت با سونی پلیاستیشن رقابت کنه. نتیجه؟ کنسول Apple Pippin.
همکاری عجیب با Bandai
اپل این دستگاه رو با همکاری شرکت اسباببازیسازی Bandai ساخت. ایده این بود: یه کامپیوتر مکینتاش که به تلویزیون وصل میشه و میشه باهاش بازی کرد و به اینترنت (دایالآپ اون زمان) وصل شد.
روی کاغذ بد نبود، ولی در اجرا فاجعه بود.
قیمت فضایی: ۵۹۹ دلار!
در حالی که پلیاستیشن ۱ با قیمت ۲۹۹ دلار و نینتندو ۶۴ با قیمت ۱۹۹ دلار بازار رو قبضه کرده بودن، اپل با اعتماد به نفس کامل قیمت پیپین رو ۶۰۰ دلار گذاشت!
هیچکس، تکرار میکنم، هیچکس حاضر نبود دو برابر پول پلیاستیشن بده برای کنسولی که کلاً ۲۰ تا بازی داشت. این یکی از بزرگترین شکستهای تاریخ اپل محسوب میشه که استیو جابس به محض برگشتن به شرکت، پرکاش رو برای همیشه بست.
۴. نوکیا N-Gage: موبایلی که شبیه "تاکو" بود
اوایل دهه ۲۰۰۰، نوکیا پادشاه موبایل بود و نینتندو پادشاه کنسول دستی. نوکیا با خودش گفت: "چرا این دوتا رو ترکیب نکنیم؟"
و اینطوری بود که در سال ۲۰۰۳، N-Gage متولد شد.
اسطوره Sidetalking
طراحی این گوشی شاهکار (!) بود. دکمهها و صفحه نمایش وسط بود. اما بلندگو و میکروفون کجا بود؟ روی لبهی بالایی دستگاه!
یعنی برای صحبت کردن با تلفن، باید گوشی رو از بغل (مثل ساندویچ تاکو) میچسبوندید به گوشتون. این حالت به "Sidetalking" معروف شد و تا سالها سوژه میمهای اینترنتی بود. مردم عکسهایی میذاشتن که کنسولهای بازی، نون باگت و حتی آجر رو به گوششون چسبونده بودن تا نوکیا رو مسخره کنن.
تعویض بازی با اعمال شاقه
شاهکار مهندسی بعدی این بود: برای عوض کردن کارتریج بازی، باید قاب پشت گوشی رو باز میکردید، باتری رو در میآوردید، بازی رو عوض میکردید، باتری رو میذاشتید و گوشی رو دوباره روشن میکردید!
تصور کنید وسط مترو بخواید از "توم ریدر" برید روی "فیفا". عملاً باید دل و روده گوشی رو میریختید بیرون.
۵. دستگاه Juicero: کلاهبرداری ۴۰۰ دلاری سیلیکون ولی
این یکی ربطی به گیم نداره، ولی پادشاه گجتهای احمقانه است. سال ۲۰۱۶، یه استارتاپ توی سیلیکون ولی با ۱۲۰ میلیون دلار سرمایه اومد که "آبمیوه گرفتن" رو متحول کنه.
وایفای برای آبمیوه؟
دستگاه Juicero یه پرسِ سرد بسیار پیچیده بود که ۴۰۰ دلار قیمت داشت. این دستگاه به وایفای وصل میشد (چرا؟ خدا میدونه) و فقط با بستههای مخصوص آبمیوه که خود شرکت میفروخت کار میکرد.
همه چیز داشت خوب پیش میرفت تا اینکه یه خبرنگار سایت بلومبرگ کشف کرد که نیازی به دستگاه ۴۰۰ دلاری نیست!
او جلوی دوربین، یکی از بستههای آبمیوه رو با دست فشار داد و آبمیوه ریخت توی لیوان. حتی سریعتر از دستگاه!
این ویدیو باعث شد کل شرکت یک شبه ورشکست بشه. درسی برای همه ما: هر چیزی نیاز به "هوشمند شدن" و "وایفای" نداره.
۶. گوگل Stadia: هدیهای که غیب شد
گوگل قول داده بود که کنسولها رو منقرض کنه. "دیگه نیازی به خرید سختافزار نیست، فقط با اینترنت بازی کن."
خیلیها کنترلر گوگل استیدیا رو برای کریسمس ۲۰۱۹ کادو گرفتن.
قبرستان گوگل
مشکل استیدیا تکنولوژیش نبود (واقعاً خوب کار میکرد)، مشکل مدل تجاریش بود. شما باید اشتراک میدادید، و علاوه بر اون پول بازی رو هم کامل میدادید!
گیمرها استقبال نکردن و گوگل طبق عادت همیشگیش، پروژه رو در سال ۲۰۲۳ کشت.
تصور کنید به برادر کوچیکتون یه "اشتراک استیدیا" کادو دادید. الان اون کادو وجود خارجی نداره. انگار که کادو رو پس گرفتید!
۷. سامسونگ Galaxy Note 7: کادوی انفجاری
و در نهایت، تنها کادویی در لیست ما که ممکن بود واقعاً شما رو بکشه!
گلکسی نوت ۷ قرار بود بهترین گوشی سال ۲۰۱۶ باشه. و واقعاً هم بود... تا وقتی که شروع به دود کردن نمیکرد.
ممنوعالورود به هواپیما
باتریهای این گوشی به خاطر نقص طراحی، خود به خود آتیش میگرفتن. کار به جایی رسید که مهمانداران هواپیما قبل از پرواز اسم این گوشی رو توی بلندگو اعلام میکردن و میگفتن حملش جرمه.
سامسونگ مجبور شد تمام گوشیها رو جمع کنه و با کانتینرهای ضد حریق برگردونه کارخونه. اگر کریسمس ۲۰۱۶ این گوشی رو کادو گرفته بودید، احتمالاً هیجانانگیزترین (و داغترین) تعطیلات عمرتون بوده.
۸. نتیجهگیری: قدر جورابهاتون رو بدونید!
رفقا، دفعه بعد که کادو رو باز کردید و دیدید یه شالگردن ساده یا یه پاوربانک معمولیه، لبخند بزنید و خدا رو شکر کنید.
حداقل شالگردنتون نیاز به آپدیت فرمور نداره، برای کار کردن نیاز نیست به وایفای وصل بشه، و احتمالا نصف شب منفجر نمیشه!
دنیای تکنولوژی پر از ریسک و شکسته، و همین شکستهاست که باعث میشه موفقیتهایی مثل PS5 یا آیفون ارزشمند بشن.
کریسمس به همتون خوش بگذره!
شما بدترین کادوی تکنولوژی که گرفتید چی بوده؟ تو کامنتها بنویسید تا با هم بخندیم! 👇